Το 1986 είναι μια χρονιά ιδιαίτερης πολιτικής έντασης στη F1. Ένας "πόλεμος χαρακωμάτων" βρίσκεται σε εξέλιξη μεταξύ της αρχής του σπορ, FISA (σημερινή FIA) και του συνδέσμου των ομάδων FOCA (Formula One Constructors Association) που είχε ιδρύσει ο Μπέρνι Έκλεστοουν.
Βάσει του Συμφώνου Concorde που είχε υπογραφεί μεταξύ της FISA και των ομάδων το 1981, η πρώτη έχει την εξουσία επί των τεχνικών και αγωνιστικών κανονισμών και η FOCA διαχειρίζεται το εμπορικό κομμάτι της Formula 1 - ενώ παράλληλα διεκδικεί και μεγαλύτερο ποσοστό επί των κερδών του σπορ.
Ενόψει του 1987, όμως, η FIA λαμβάνει νωρίς το 1986 μια δραστική και αμφιλεγόμενη απόφαση: την κατάργηση των κινητήρων Turbo των μονοθεσίων, που είχαν εμφανιστεί στο σπορ για πρώτη φορά μία δεκαετία νωρίτερα.
H υπόθεση γρήγορα κλιμακώνεται: οι FISA και FOCA απειλούν ότι θα διαχωρίσουν τους δρόμους τους, και καθεμία θα διοργανώσει το δικό της, χωριστό πρωτάθλημα. Την ίδια στιγμή, ο Έντσο Φεράρι λαμβάνει την απόφαση να εξελίξει τη Ferrari 637, το μονοθέσιο με το οποίο απειλεί ότι θα κάνει τη μετάβαση στο αμερικανικό πρωτάθλημα CART, και στέλνει τον αγωνιστικό διευθυντή της ομάδας Μάρκο Πιτσινίνι στις ΗΠΑ για να προγραμματίσει το μέλλον της Scuderia στην άλλη όχθη του Ατλαντικού.
Το ερώτημα φαντάζει βασανιστικό για τη FISA: είναι αυτή μια μπλόφα του Έντσο Φεράρι, ή είναι όντως αποφασισμένος να πάρει αυτή την αδιανόητη απόφαση που θα συγκλόνιζε συθέμελα όχι μόνο τη F1 αλλά και όλη την Ιταλία; Οι κινήσεις του Πιτσινίνι στις ΗΠΑ δείχνουν ότι το πιθανότερο σενάριο είναι το δεύτερο.
Ο Έντσο Φεράρι είχε ήδη συνειδητοποιήσει ότι για να πετύχει από την πρώτη στιγμή στις ΗΠΑ θα έπρεπε να συνεργαστεί με κάποια από τις υπάρχουσες ομάδες του CART. Έτσι, ο διευθυντής της ομάδας προχωρά σε συμφωνία με τη True Sports, την ομάδα με την οποία ο Μπόμπι Ρείχαλ κέρδισε τα 500 Μίλια της Ινδιανάπολης το 1986.
Φτάνοντας στο Σεπτέμβριο του 1986, η Ferrari 637 φημολογείται πως είναι έτοιμη για τις πρώτες της δοκιμές στην πίστα με τον Μικέλε Αλμπορέτο, τον αστέρα της Scuderia εκείνη την εποχή. Αυτή είναι η στιγμή που η FISA και ο πρόεδρός της, Ζαν Μαρί Μπαλέστρ, συνειδητοποιούν ότι η απειλή του Έντσο είναι αληθινή, και όχι μια μεγαλειώδης μπλόφα.
Η συνειδητοποίηση αυτή έφερε τον κρύο ιδρώτα της επερχόμενης απώλειας της πιο εμβληματικής και σημαντικής ομάδας της ιστορίας της Formula 1. Εσπευσμένα, συγκαλείται συνάντηση της FISA με τον Έντσο Φεράρι στο Μαρανέλο. Το αποτέλεσμα της συνάντησης αυτής, την ίδια μέρα, είναι η υπογραφή ενός δεύτερου, ξεχωριστού συμφώνου Concorde της FISA αποκλειστικά με τη Ferrari.
Οι όροι του συμφώνου υπαγορεύθηκαν από τον “commendatore”, τον μέγα ιδρυτή της Ferrari. Σύμφωνα με τους όρους αυτούς, οι κινητήρες Turbo δεν θα απαγορεύονταν πριν από το 1989, και οι ατμοσφαιρικοί που θα τους αντικαθιστούσαν θα ήταν αποκλειστικά 12κύλινδροι (V12).
Με την παράτολμη αυτή κίνηση του Έντσο Φεράρι πριν από 37 χρόνια, το σπορ σώθηκε από τη διάσπαση και ο Έντσο εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο την τρομακτική δύναμη της ιταλικής ομάδας στο σπορ. Δύναμη που σήμερα της χαρίζει επιπλέον ποσοστό επί των τηλεοπτικών δικαιωμάτων της F1, σε σχέση με όλες τις άλλες ομάδες του σπορ, καθώς και το δικαίωμα βέτο αν κρίνει μια απόφαση θεμελιωδώς αντίθετη με τα συμφέροντά της.
Χρόνια μετά την υπόθεση του 1986 ο γιος του Έντσο, Πιέρο Φεράρι, παραδέχθηκε πως “βάλαμε μπροστά τον κινητήρα [της 637] στο προαύλιο του Φιοράνο, αλλά ποτέ δεν μπήκε στην πίστα”. Αυτό, φυσικά, κάνει τους χειρισμούς του Έντσο ακόμα πιο εντυπωσιακούς.
