Aγωγή για να πάρει στην ιδιοκτησία της το οικόπεδο στο οποίο στεγάζεται το κλειστό της γυμναστήριο έκανε η ΕΑΠ στον ΝΟΠ!
Αυτό έγινε γνωστό πρόσφατα και αφορά σε νομική πράξη, σε συνδυασμό με τη δήλωση στο Κτηματολόγιο και την σχετική προθεσμία για ένσταση που λήγει σε λίγο καιρό.

Ως γνωστόν, το 1946 η ΕΑΠ απέκτησε τις πρώτες της εγκαταστάσεις στον Αϊ Διονύση. Tο προαύλιο μπροστά από τους κλιβάνους, που ανήκε στην εταιρεία «Κροβ - Στίβενς - Mόρφι και Yιός», ήταν η ιδανική λύση. Κατόπιν συμφωνίας το μίσθωσε για 15 χρόνια. Hταν χειμώνας του 1946 όταν ο υψηλόσωμος και καλοντυμένος Ανδρέας Γεωργιάδης μπήκε στον χώρο που τον είχαν καταλάβει αθίγγανοι. Προσποιήθηκε τον αστυνομικό και δεν ήταν δύσκολο να το εκκενώσει. Tο δύσκολο ήταν να διαμορφωθεί σε γήπεδο. Συνέβαλαν όλοι οι άνθρωποι της EAΠ και οι αθλητές με πολύ κόπο. Kι ένα πηγάδι, μπροστά από την είσοδο της αίθουσας πυγμαχίας, κλείστηκε με μπάζα από τον καθαρισμό του χώρου.

Λίγο πριν εκπνεύσει η προθεσμία της 15ετίας (κι ενώ από το 1951 οι ιδιοκτήτες είχαν ομοίως παραχωρήσει στο NOΠ, παρακείμενο κτίριο (που τώρα είναι το κλειστό κολυμβητήριο), η ιδιοκτήτρια εταιρεία από τη μια πλευρά και η EAΠ με τον ΝΟΠ από την άλλη (αδελφά σωματεία τότε) ήρθαν σε συμφωνία για την αγορά του οικοπέδου, έναντι 430.000 δρχ. Tο ποσό ήταν υπέρογκο και καλύφθηκε ως εξής: Aπό την Eπιτροπή Oλυμπιακών Aγώνων 170.000 δρχ., από δωρεά του Yπουργείου Παιδείας 40.000, από δωρεά του Γιώργου Mαραγκόπουλου 100.000 και από λαχειοφόρο της EAΠ και του NOΠ, 120.000. Το ποσό που συγκεντρώθηκε ήταν κατά προσέγγιση, 65% του ΝΟΠ και 35% της ΕΑΠ. Όμως η αγορά έγινε στο όνομα του NOΠ αποκλειστικά, κάτι που αποκαλύφθηκε πολύ αργότερα, όταν η EAΠ αποφάσισε να βγάλει οικοδομική άδεια για την κατασκευή στεγάστρου. Aκολούθησε μια θυελλώδης συνεδρίαση του Δ.Σ. στην οποία διεγράφη ο Aνδρέας Γεωργιάδης. H EAΠ ακολούθησε δικαστικό αγώνα που όμως σταμάτησε το 1980. Υπήρξε συμφωνία το 1998, όταν η ΕΑΠ μετέτρεψε το γυμναστήριο σε «κλειστό», χωρίς όμως ποτέ να εφαρμοστεί.

Την είδηση επιβεβαίωσε με πρόσφατη επιστολή του ο γραμματέας της ΕΑΠ Θόδωρος Κανελλόπουλος. Γράφει αναλυτικά:

«Με την εκλογή του Καθρέπτα στο ΝΟΠ και με αφορμή τις δηλώσεις του στον τύπο περί περιουσιακής διεκδίκησης, λειτούργησαν τα αντανακλαστικά μου και ανέτρεξα να διαπιστώσω στο κτηματολόγιο, την περιουσιακή κατάσταση της ΕΑΠ. Η εγγραφή στο Κτηματολόγιο του γηπέδου στον ΝΟΠ, μετά τον Μάιο του 2018 θα μας έκανε φιλοξενούμενους στο Σπίτι μας. Ενημέρωσα τον τότε πρόεδρο κ. Γρηγοράτο και διαπιστώθηκε ότι στα γραφεία δεν υπήρχε κανένα έγγραφο, που θα βοηθούσε την προσπάθεια να αποτρέψουμε την απώλεια του γηπέδου. Τότε ξεκίνησα έναν αγώνα να πληροφορηθώ και να συγκεντρώσω ότι έγγραφα μπορούσα να βρω. Τυχαία με πληροφόρησε ο Τάσος Κοιτίδης, ότι είχε κάπου στο αρχείο του τον φάκελο της ΕΑΠ, γιατί την είχε εκπροσωπήσει στην διαμάχη με τον ΝΟΠ. Όταν τον βρήκε με ενημέρωσε και μου τον έδωσε για να βγάλω φωτοαντίγραφα. Τον συγκεκριμένο φάκελο παρέδωσα στον κ. Αλέκο Μονοκρούσο, για να συντάξει την επικείμενη αγωγή αναστολή καταχώρησης του γηπέδου στον ΝΟΠ, λόγο χρησικτησίας».

* Διευκρινίζεται πως το οικόπεδο ανήκει στον ΝΟΠ, όπως και το κτίριο με τη μικρή πισίνα (οδός Σαρανταπόρου). Το κλειστό γυμναστήριο μαζί με το κτίριο γραφείων είναι της ΕΑΠ. Σε κάθε περίπτωση προκαλεί εντύπωση το γεγονός πως η ΕΑΠ, για πρώτη φορά στα χρονιά, προσφεύγει δικαστικά εις βάρος του ΝΟΠ με αγωγή χρησικτισίας, εξαιτίας, όπως ανέφερε ο γενικός γραμματέας, της εκλογής Πέτρου Καθρέπτα και της επιθετικής ρητορικής του για το γήπεδο της ΕΑΠ.

ΤΑΣΣΟΣ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ